Το έχω ξαναπεί να ξέρετε το τσίγκλισμα κάνει καλό, σε αναγκάζει να αντιδράσεις και να ψάξεις τρόπο να φύγεις μακρυά από αυτόν που σε κουράζει.
Καλό μας κάνει φεύγουμε ΜΑΚΡΥΑ απλά όλο και ποιο μπροστά ήδη την πλάτη μας την έχετε συνηθίσει σε λίγο δεν θα θυμάστε καν με τι έμοιαζε.
Άντε καλό σαββατοκύριακο να έχουμε.
ΥΓ παρόλες τις φανφάρες και τα μεγάλα λόγια τους η διάλυση ξεκίνησε ανεπίσημα κρατάνε αποστάσεις μεταξύ τους, τελικά η άτιμη καρέκλα όλους τους αγγίζει....
14.6.19
11.6.19
Αγάπη ΜΟΝΟ...
Όπως λεει και ο Σεφερλής στην παλαιότερη επιθεώρηση του.
Αυτό ξέρετε νιώθω πως αντικατοπτρίζει την κοινωνία μας.
Ζούμε μέσα σε μια μεγάλη επιθεώρηση, ένα θέατρο του παραλόγου, σε μια ομαδική ψευδαίσθηση.
Ζούμε στην χώρα του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ",
στην χώρα του ότι δηλώσεις είσαι, όπου με διασυνδέσεις κάνεις τα πάντα, άσχετα αν επιβαρύνει τους άλλους, στην χώρα που δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ αξιολόγηση.
Ξέρω θα μου πείτε ωχ μωρέ πάλι γκρινιάζεις όπως έκανες ξανά και ξανά να πχ εδώ.
Είχα στο παρελθόν ένα bloog το Εθελοντής με την καλή την έννοια όπου κατέγραφα τις σκέψεις μου για τον εθελοντισμό και κάποια νέα που άκουγα πριν αυτά κυκλοφορήσουν.
Κάποιες φορές η ανάδειξη τους αυτή λίγο πριν μαθευτούν, οδηγούσε κάποιους να μαζευτούν να κάνουν πίσω και να μην κάνουν τελικά την π@π@ρι@ που σχεδίαζαν, μακρυά από εμένα η σκέψη πως άλλαζα την κοινωνία με τα γραφόμενα μου, ξέρω απλά πως οι εμπλεκόμενοι έλεγαν - πίστευαν πως είχα όλες τις λεπτομέρειες και αποκάλυπτα μέρος .... μπορεί να ήταν και έτσι, μπορεί και όχι ....
Λέω και αυτό σαν ψυχοθεραπεία να το ξεκινήσω εκ νέου, βέβαια η κοινωνία έχει αλλάξει τρομερά και πλέον κάποια πράγματα γίνονται απροκάλυπτα και χωρίς φόβο ή πάθος ...
Δεν πειράζει θα βρούμε τον δρόμο ...
Αυτό ξέρετε νιώθω πως αντικατοπτρίζει την κοινωνία μας.
Ζούμε μέσα σε μια μεγάλη επιθεώρηση, ένα θέατρο του παραλόγου, σε μια ομαδική ψευδαίσθηση.
Ζούμε στην χώρα του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ",
στην χώρα του ότι δηλώσεις είσαι, όπου με διασυνδέσεις κάνεις τα πάντα, άσχετα αν επιβαρύνει τους άλλους, στην χώρα που δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ αξιολόγηση.
Ξέρω θα μου πείτε ωχ μωρέ πάλι γκρινιάζεις όπως έκανες ξανά και ξανά να πχ εδώ.
Είχα στο παρελθόν ένα bloog το Εθελοντής με την καλή την έννοια όπου κατέγραφα τις σκέψεις μου για τον εθελοντισμό και κάποια νέα που άκουγα πριν αυτά κυκλοφορήσουν.
Κάποιες φορές η ανάδειξη τους αυτή λίγο πριν μαθευτούν, οδηγούσε κάποιους να μαζευτούν να κάνουν πίσω και να μην κάνουν τελικά την π@π@ρι@ που σχεδίαζαν, μακρυά από εμένα η σκέψη πως άλλαζα την κοινωνία με τα γραφόμενα μου, ξέρω απλά πως οι εμπλεκόμενοι έλεγαν - πίστευαν πως είχα όλες τις λεπτομέρειες και αποκάλυπτα μέρος .... μπορεί να ήταν και έτσι, μπορεί και όχι ....
Λέω και αυτό σαν ψυχοθεραπεία να το ξεκινήσω εκ νέου, βέβαια η κοινωνία έχει αλλάξει τρομερά και πλέον κάποια πράγματα γίνονται απροκάλυπτα και χωρίς φόβο ή πάθος ...
Δεν πειράζει θα βρούμε τον δρόμο ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)