Κάποια κείμενα σε ακολουθούν, χαράσσονται μέσα σου βαθιά, ανεξάρτητα αν γεννήθηκαν από εσένα, από κάποιον μεγάλο συγγραφέα ή έναν δικό σου άνθρωπο.
Τα κείμενα αυτά σε τρώνε
είτε για να τα γράψεις,
είτε να θες να διδαχθείς από αυτά.
Την εθελοντική ψυχή μου έχουν επηρεάσει δύο κείμενα.
Από χθες οι σκέψεις του Αντιπροέδρου μας κου ΠΑΤΣΑΟΥΡΑ Παναγιώτη με συγκλόνισαν και στοίχειωσαν το βράδυ μου (θα τις βρείτε στο http://goo.gl/KiLiSD).
Ένα παρόμοιο κείμενο του 2007 ήταν και η "ιδρυτική μας προκήρυξη θα το βρείτε στο http://goo.gl/uyCOf8.
ΤΕΛΙΚΑ ο ανθρώπινος πόνος είναι πάντα εδώ, είναι πάντα ο ίδιος...
Υγ ελπίζω κάποιοι διαβάζοντας τα να καταλάβετε τελικά πόσο μικροί και σκατόψυχοι είστε.
